راهی برای رسیدن به مقصود
تاریخ انتشار: ۱۴ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۴۶۱۰۴
سال ۱۴۰۳ در حالی خود را در تقویم کشور ثبت کرد که همچون سالهای گذشته رهبر انقلاب شعار سال را با محوریت اقتصاد با عنوان جهش تولید و مشارکت مردم نامگذاری نمودند.
به گزارش ایسنا، روزنامه سیاست روز در سرمقاله شماره امروز خود به قلم قاسم غفوری نوشت: توجه به اقتصاد کشور در طی سالهای متمادی از یک سو نشانگر الزامات کشور جهت رفع کاستی‌ها و مشکلات اقتصادی در عرصه داخلی و جهانی است و از سوی دیگر نیز بیانگر برخی ضعف‌ها در تحقق مطالبات اقتصادی است که موجب شد تا همچنان مسئله اقتصاد و معیشت مردم، محور مطالبات رهبری از دولتمردان باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نکته مهم در شعار سال توجه به نقش و جایگاه مردم در تحقق اهداف اقتصادی است. تجربه نشان داده است که هر زمان مردم در میدان حضور یافته‌اند همچون دوران دفاع مقدس، مقابله با تحریم‌ها و فتنه انگیزی‌های دشمنان، کارها به بهترین نحو صورت گرفته است و هر زمان که از این ظرفیت استفاده نشده و برخی چالشهای داخلی و جنگ ادراکی دشمن مانع از تحقق این مهم شده، عموما مسائل بدون نتیجه مطلوب بوده است. قدر مسلم در دنیای امروز هیچ کشوری نمی‌تواند به صورت جزیره‌ای زندگی نماید لذا اقدامات و برنامه ریزی‌ها در دو حوزه سیاست داخلی و خارجی باید مورد توجه قرار گیرد.
در عرصه داخلی گام نخست رویکرد وحدت گرایانه میان مسئولان، جریان‌های سیاسی و آحاد ملت است چنانکه رقابت‌های داخلی و اختلاف‌های سیاسی نباید موجب نفرت‌پراکنی و ایجاد دشمنی و اهانت و آزار و احیاناً دروغ و افترا علیه یکدیگر شود. نکته مکمل در این زمینه توجه و تکیه بر اصل امیدآفرینی و توجه به داشته‌های کشور به جای گرفتار آمدن در فضای یاس و ناامیدی است. این حقیقتی انکار ناپذیر است که دشمن با غول‌های رسانه‌ای در جنگ ادراکی و ترکیبی به دنبال کم رنگ سازی داشته‌ها، ناامیدسازی جامعه بویژه نسل جوان از آینده است چرا که دشمن به خوبی می داند اگر فروغ امید در دلها خاموش شود هیچ حرکتی اتفاق نمی‌افتد.
انواع ترفندهای تبلیغاتی و رسانه‌ای برای بزرگ‌نمایی ضعف‌ها و انکار پیشرفت‌ها از جمله اقدامات همیشگی بدخواهان است و دشمن سالها است که اینگونه کارها را می‌کند و هر روز به بهانه‌ای مسائل حاشیه‌ای را به اولویت‌ها و مطالباتی مبدل می‌سازد که جز برهم زدن وحدت ملی، یکپارچگی و تمایمت ارضی کشور نتیجه‌ای به همراه ندارد چرا که سوریه سازی ایران همچنان اولویت دشمن است که با یاس آفرینی در جامعه و چند قطبی‌سازی‌های کاذب به آن چشم دوخته است.
قدر مسلم با برنامه‌ریزی و تلاش مسئولان، اگر نوعی بسیج مردمی برای حضور در امر اقتصاد صورت گیرد، تحقق شعار سال ممکن خواهد شد در حالی که در این میان اعتماد به بخش تعاونی به جای نگاه صرف دولتی و یا سرمایه‌دارانه، و البته با نظارت دقیق دستگاه قضا برای جلوگیری از تکرار رانت‌ها و فسادها می‌تواند مولفه‌ای مهم در این عرصه باشد. استفاده از زیرساخت‌های موجود، ابتکارات مردمی، قدرت مدیریت فعالان اقتصادی، نیروی جوان تحصیل‌کرده و شرکت‌های دانش‌بنیان، فرهنگ سازی به عنوان یکی از اصلی‌ترین مولفه‌های هر حرکت اقتصادی و اجتماعی، بدون تردید اقتصاد کشور را به پیشرفت محسوس می‌رساند که تلاش بی‌وقفه مسئولان و هنر آنان در به حرکت درآوردن این مجموعه‌ها و عوامل، زمینه‌ساز این دستاورد بزرگ ملی خواهد بود.
نکته مهمی که در تحقق شعارهای سال بویژه با محوریت اقتصادی باید مورد توجه داشت ظرفیت سازی‌های سیاست خارجی است که در قالب دیپلماسی اقتصادی پیگیری می‌شود. در دو سال اخیر اقدامات قابل توجهی در عرصه برون مرزی بویژه در چارچوب تعامل با همسایگان صورت گرفته است که عضویت ایران در شانگهای، بریکس و اوراسیا اقداماتی مهم در این زمینه‌ها بوده است. در همین راستا باید تفاهمنامه‌ها با کشورها را به قراردادهای ملی و اجرایی تبدیل گردند تا نتایج آنها در عمل مشخص و محسوس شود در حالی که فعال سازی بخش‌های خصوصی و مردم نهاد در این تعاملات منطقه‌ای می‌تواند نقشی مهم در نقش آفرینی جامعه در اقتصاد کلان کشور ایفا نماید. با توجه به حضور میلیون‌ها ایرانی در خارج از کشور که همچنان دلشان برای کشور می‌تبد و پرونده قضایی ندارند، دستگاه دیپلماسی می‌تواند نقشی فعال در بسیج و نقش آفرینی آنها در تحقق شعار سال که همانا شکوفایی اقتصادی با مشارکت مردم می‌باشد، ایفا نماید.
انتهای پیام
قاسم غفوری
منبع: ایسنا
کلیدواژه: دفاع مقدس دستگاه دیپلماسی شرایط اقتصادی يادداشت رژیم صهیونیستی دمشق جبهه مقاومت شعار سال
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۴۶۱۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
رسیدن به فلسفه زندگی از راه خودشناسی
به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، درگیری بیش از اندازه همه انسان‌ها به فضای مجازی و کمرنگ شدن ارتباطات میان فردی در جوامع مختلف از آن دست مسائلی است که در سالیان اخیر توجه بسیاری از تحلیلگران و جامعه‌شناسان را به خود جلب کرده است. از طرفی بسیاری از هنرمندان و نویسندگان نیز از این شرایط استفاده کرده و سوژه اصلی آثار هنری و ادبی‌شان را به مواجهه با این فضای جدید اختصاص داده‌اند.
در سینما و ادبیات کشورمان نیز هستند هنرمندانی که به این مسئله توجه نشان دادند و آثاری را مرتبط با این فضا تولید کرده‌اند. یکی از جدیدترین آثار این ژانر در زمینه داستان‌نویسی کتاب «چشم‌ها تنها برای دیدن نیستند» است، اثری در ژانر اجتماعی و مفهومی که ۱۰۶ صفحه دارد و انتشارات سیب کال در خوزستان آن را منتشر کرده است.
این کتاب را مصطفی عظیمی‌فر به رشته تحریر درآورده است و داستان کلی آن در رابطه با یک نویسنده است که تصمیم می‌گیرد یک روز کامل از زندگی را بصورت تحلیلی و نگاه عمیق به محیط پیرامون و جامعه سپری کند. او از ابتدای صبح تا اواخر شب به این سبک از زندگی ادامه می‌دهد. عظیمی فر در این کتاب توانسته از دل کارهای روزمره زندگی مفهومات و پیام‌های مفیدی را بیرون بکشد. به بهانه انتشار این کتاب گفت‌وگویی با نویسنده آن ترتیب داده‌ایم.
عظیمی‌فر در رابطه با ایده اصلی که باعث نگارش کتاب «چشم‌ها تنها برای دیدن نیستند» شد، گفت: با توجه به فراگیر شدن دنیای مجازی و پیشرفت تکنولوژی احساس کردم آدم‌ها کمتر از گذشته ( قبل از همه‌گیر شدن فضای مجازی) رای به با خود بودن و دوستی عمیق با خود می‌دهند. از این رو تصمیم گرفتم کتابی بنویسم که بتواند مخاطب را دعوت به با خود بودن و وقت گذاشتن بیشتر برای خود درونی دعوت کند.
وی در مورد چالشهای مربوط به نوشتن کتابی با این ایده خاص هم عنوان کرد: در طول یک سالی که برای نوشتن این کتاب وقت گذاشتم با توجه به سبک کتاب مجبور بودم ارتباط عمیق‌تری با خود برقرار کنم. از این رو مجبور بودم بیشتر در محیط پیرامون شنونده باشم. فرقی هم نمی‌کرد این شنیدن شامل شنیدن صحبت‌های آدم‌ها باشد یا حتی گوش دادن به صدای یک رودخانه، به هر حال برای بهتر شدن کار باید هر چه بیشتر شنونده باشم. این سبک زندگی در طول یک سال برای من سختی‌های زیادی داشت اما خب نتیجه کار باعث شده تا خستگی از تن من تا حدودی خارج شود.
نویسنده این کتاب با اشاره به جزئیات این اثر درخصوص سخت‌ترین بخش نوشتن کتابش هم اظهار کرد: با توجه به اینکه کتاب در قالب یک داستان بلند یک پارچه طراحی شده، فکر می‌کنم مرتبط ساختن مفاهیم و موضوعات مختلف در قالب یک خط داستانی مستقیم سخت‌ترین کار هنگام نوشتن کتاب بوده است.
عظیمی‌فر در پایان سخنانش در خصوص حسی که کتاب «چشم‌ها تنها برای دیدن نیستند» در مخاطب ایجاد می‌کند نیز گفت: فکر می‌کنم مخاطب پس از مطالعه کتاب به این موضوع فکر کند که چقدر در انجام کارهای معمول روزمره فلسفه و مفهوم نهفته است و شاید خود نیز تا حدودی به این سبک از زندگی روی بیاورد و برای او جذاب باشد.
در بخش‌هایی از این کتاب آمده است:
آنقدر غرق فکر کردن هستم که متوجه نمی‌شوم چه زمانی کنار اجاق گاز رسیده‌ام. آرام آن را خاموش می‌کنم و دوباره راهی نانوایی می‌شوم. در کودکی مسیر خانه تا نانوایی بسیار دور بود. اما در جوانی و میانسالی نزدیک است. ولی در دوران پیری دوباره دور خواهد شد.
این یعنی قبل از پیر شدن باید مسیرهای طولانی‌تری را طی کنم تا به مقصدهای تازه‌تر و زیباتری برسم. زیرا اگر چنین نکنم و به مسیرهای نزدیک اکتفا کنم، روزی همین مسیرها بر من چیره خواهند شد و طی کردنشان آرزویی غیر ممکن می‌شود.
بعد از چند دقیقه پیاده‌روی به نانوایی که مشتری همیشگی آن هستم می‌رسم. ولی در کمال تعجب با کرکره‌ای تا انتها پایین آمده مواجه می‌شوم! یعنی چه اتفاقی می‌تواند افتاده باشد؟ نکند امروز روز تعطیل نانوا است و من بی‌خبر هستم؟ صبر کنید صبر کنید یک پیرمرد در حال آمدن است...
کتاب «چشم‌ها تنها برای دیدن نیستند» در قطع رقعی و با کاغذ بالک (نخودی رنگ) از طرف انتشارات سیب کال منتشر شده است. بهای کتاب نیز 250 هزار تومان است.
انتهای پیام/
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت